به گزارش قدس آنلاین، بندرانزلی یکی از شهرهای پرباران کشور است و از گذشته تا امروز شهروندان این شهر زیبای ساحلی، زندگی خود را با دانه‌های باران پیوند زده اند.

از طراحی منازل شهری و روستایی با سقف‌های شیروانی گرفته تا لباس‌هایی که موقع باران به جای دست گرفتن چتر، می‌پوشند تا به راحتی و همراه با ترانه باران شغل و پیشه روزانه خود را انجام دهند.

آنچه در این بین زیبایی و لطافت باران را مخدوش کرده، آبگرفتگی سطح شهر است که با اندکی باران، باید نگران باشی مبادا در چاله پرُ آب بیفتی یا یک وسیله نقلیه موقع عبور از کنارت، آب جمع شده در معبر را مهمان سر و صورتت کند.

این قصه تکراری، علی رغم همه وعده و وعیدها و حتی وضع قوانین و قول و فعل مسئولان ذیربط، گویی آنقدر سنگین است که حل نمی شود و هر بار با ترانه باران تکرار می شود و آب که فروکش می کند گویی اهمیت این مسئله نیز سُر می‌خورد در گوشه و کنار شهر و تا باران بعدی، فراموش می شود.

هر چند در ماده ۵۵ مربوط به وظائف شهرداری ها آمده: ایجاد خیابان ها و کوچه ها و میدان ها و باغ های عمومی و مجاری آب و توسعه معابر در حدود قوانین موضوعه، تنظیف و نگاهداری و تسطیح معابر و انهار عمومی و مجاری آب ها و فاضلاب و تنقیه قنوات مربوط به شهر و تامین آب و روشنایی به وسائل ممکنه از وظایف شهرداری ها هستند، اما نمی توان یک یا دو مسئول فعلی را بازخواست کرد، زیرا نبود دیدگاه سیستمی، جامع و آینده‌نگر در این رابطه در طول ادوار گذشته باعث شده تا امروز با توسعه شهر و شهرنشینی ظرفیت کانال‌های موجود برای عبور جریان آب و روان‌آب‌های حاصل از بارندگی در زمان‌های سرریز شدن جوی، پاسخگو نباشد.

در این بین اصلاح آیین‌نامه مربوط به بستر و حریم رودخانه‌ها، انهار، مسیل‌ها، مرداب‌ها، برکه‌های طبیعی و شبکه‌های آبرسانی، آبیاری و زهکشی مصوب ۱۳۸۲/۱۲/۱۳ هیات وزیران نیز سهم مهمی در هدایت آب‌های سطحی و جلوگیری از سرریز بارش و آبگرفتگی دارد که نیاز به رسیدگی ویژه دارد.